آمار بازدید سایت
اطلاعات سايت
كاربران سایت
صديقه ی کبری (س)خواستگاران فراواني داشت. نقل است که عده‌اي
از نامدارانِ صحابه از او خواستگاري کردند. رسول خدا (ص) به آنها فرمودند که اختيار
فاطمه، در دست خداست. بنابر آنچه که انس بن مالک نقل نموده است، عده‌اي ديگر از
ميان نامداران مهاجرين، براي خواستگاري فاطمه (س) به نزد پيامبر (ص) رفتند و گفتند
حاضريم براي اين وصلت، مِهرِ سنگيني را تقبل نماييم. رسول خدا (ص) همچنان مسأله را
به نظرِ خداوند موکول مي‌نمود، تا سرانجام جبرئيل بر پيامبر (ص) نازل شد و گفت: «اي محمد! خدا بر
تو سلام مي‌رساند و مي‌فرمايد: فاطمه را به عقد علي درآور، خداوند علي را براي
فاطمه و فاطمه را براي علی پسنديده است.» امام علي (ع) نيز از خواستگاران فاطمه
(ع) بود و حضرت رسول (ص) بنابر آنچه که ذکر گرديد، به امرِ الهي با اين وصلت
موافقت نمود .
در روايات متعددي نقل گشته است که پيامبر اکرم (ص) فرمود: اگر علي نبود، فاطمه همتايي نداشت. بدين ترتيب بود که مقدمات زفاف فراهم شد. حضرت فاطمه (س) با مِهري اندک (بر خلاف رسوم جاهلي که مِهر بزرگان بسيار بود) به خانه ی امام علي (ع) قدم گذارد. ثمره ی اين ازدواجِ مبارک، 5 فرزند به نامهاي حسن، حسين، زينب، ام کلثوم و محسن (که در جريان وقايع پس از پيامبر (ص) سقط شد)، بود. امام حسن و امام حسين (عليهم السلام) از امامان 12 گانه مي‌باشند که در دامانِ چنين مادري تربيت يافته‌اند و 9 امام ديگر (به غير از امام علي و امام حسن (عليهم السلام)) از ذريه ی امام حسين (ع) مي‌باشند و بدين ترتيب و از طريقِ فاطمه (س) به رسول خدا (ص) منتسب مي‌گردند و از ذريه ی ايشان به شمار مي‌روند.(4) و به خاطر منسوب بودن ائمه طاهرين (به غير از امير مؤمنان (ع)) به آن حضرت، فاطمه (س) را «ام الائمه» (مادر امامان) گويند .
زينب (س) که بزرگترين دختر فاطمه (س) به شمار مي‌آيد، بانويي عابد و پاکدامن و عالِم بود. او پس از واقعه ی عاشورا، و در امتداد حرکت امام حسين (ع)، آن چنان قيامِ حسيني را نيکو تبيين نمود، که پايه‌هاي حکومت فاسق اُموي به لرزه افتاد و صداي اعتراض مردم نسبت به ظلم و جورِ يزيد بارها و بارها بلند شد .
امّ کلثوم نيز که در دامان چنين مادري پرورش يافته بود، بانويي جليلُ القدر و خردمند و سخنور بود که او نيز پس از عاشورا به همراه زينب (س) حضور داشت و نقشي عُمده در آگاهي دادن به مردم ايفا نمود .
در روايات متعددي نقل گشته است که پيامبر اکرم (ص) فرمود: اگر علي نبود، فاطمه همتايي نداشت. بدين ترتيب بود که مقدمات زفاف فراهم شد. حضرت فاطمه (س) با مِهري اندک (بر خلاف رسوم جاهلي که مِهر بزرگان بسيار بود) به خانه ی امام علي (ع) قدم گذارد. ثمره ی اين ازدواجِ مبارک، 5 فرزند به نامهاي حسن، حسين، زينب، ام کلثوم و محسن (که در جريان وقايع پس از پيامبر (ص) سقط شد)، بود. امام حسن و امام حسين (عليهم السلام) از امامان 12 گانه مي‌باشند که در دامانِ چنين مادري تربيت يافته‌اند و 9 امام ديگر (به غير از امام علي و امام حسن (عليهم السلام)) از ذريه ی امام حسين (ع) مي‌باشند و بدين ترتيب و از طريقِ فاطمه (س) به رسول خدا (ص) منتسب مي‌گردند و از ذريه ی ايشان به شمار مي‌روند.(4) و به خاطر منسوب بودن ائمه طاهرين (به غير از امير مؤمنان (ع)) به آن حضرت، فاطمه (س) را «ام الائمه» (مادر امامان) گويند .
زينب (س) که بزرگترين دختر فاطمه (س) به شمار مي‌آيد، بانويي عابد و پاکدامن و عالِم بود. او پس از واقعه ی عاشورا، و در امتداد حرکت امام حسين (ع)، آن چنان قيامِ حسيني را نيکو تبيين نمود، که پايه‌هاي حکومت فاسق اُموي به لرزه افتاد و صداي اعتراض مردم نسبت به ظلم و جورِ يزيد بارها و بارها بلند شد .
امّ کلثوم نيز که در دامان چنين مادري پرورش يافته بود، بانويي جليلُ القدر و خردمند و سخنور بود که او نيز پس از عاشورا به همراه زينب (س) حضور داشت و نقشي عُمده در آگاهي دادن به مردم ايفا نمود .
قرآن کریم