آمار بازدید سایت
اطلاعات سايت
كاربران سایت
هنوز چيزي از وفات رسول خدا (ص)
نگذشته بود که سفارش رسـول خـدا (ص) و ابلاغ فـرمان الهي توسط ايشان در روز غـدير،
مبني بر نصبِ امام علي (ع) به عنوان حاکم و ولیّ مسلمين پس از پيامبر (ص)، توسط
عده اي ناديده گرفته شد و آنان در محلي به نام سقيفه
جمع گشتند و از ميان خود فردي را به عنوان حاکم برگزيدند و شروع به جمع‌آوري بيعت
از سايرين براي او نمودند. به همين منظور بود که عده‌اي از مسلمانان به نشانه ی اعتراض
به غصب حکومت و ناديده گرفتن فرمان الهي در نصب امام علي (ع) به عنوان ولي و حاکم
اسلامي پس از پيامبر (ص) در خانه ی فاطمه (س) جمع گشتند. هنگامي که ابوبکر - منتخب سقيفه- که تنها توسط حاضرينِ در
سقيفه انتخاب شده بود، از اجتماع آنان و عدم بيعت با وي مطلع شد؛ عُمر را روانه ی خانه
ی فاطمه (س) نمود تا امام علي (ع) و سايرين را به زور براي بيعت در مسجد حاضر
نمايد. عُمر نيز با عده‌اي به همراه پاره آتش، روانه ی خانه ی فاطمه(س) شد. هنگامي
که بر درِ خانه حاضر شد، فاطمه (س) به پشت در آمد و علت حضورِ آنان را جويا شد.
عمر علت را حاضر نمودن امام علي(ع) و ديگران در مسجد براي بيعت با ابوبکر عنوان
نمود. فاطمه(س) آنان را از اين امر منع نمود و آنان را مورد توبيخ قرار داد. اما
عُمر که از عدم خروج معترضين آگاهي يافت، تهديد نمود در صورتي که امام علي (ع) و
سايرين براي بيعت از خانه خارج نشوند، خانه را با اهلش به آتش خواهد کشيد.
و اين در حالي بود که مي‌دانست حضرت فاطمه (س) در خانه حضور
دارد. در اين موقع عده‌اي از معترضين از خانه خارج شدند که مورد برخورد شديد عمر
قرار گرفتند و شمشير برخي از آنان نيز توسط او شکسته شد. اما همچنان اميرِ مومنان،
فاطمه و کودکان آنان در خانه حضور داشتند. بدين ترتيب عمر دستور داد تا هيزم حاضر
کنند و به وسيله ی هيزمهاي گردآوري شده و پاره آتشي که با خود همراه داشت، درب
خانه را به آتش کشيدند و به زور وارد خانه شدند و به همراه عده‌اي از همراهانش
خانه را مورد تفتيش قرار داده و امام علي (ع) را به زور و با اِکراه به سمت مسجد
کشان کشان بردند. در حين اين عمل، فاطمه
(س) بسيار صدمه ديد و لطمات فراواني را تحمل نمود، اما باز از پا ننشست و بنا بر
احساس وظيفه و تکليف الهي خويش در دفاع از وليّ زمان و امامِ خود به مسجد آمد. عُمر
و ابوبکر و همراهانِ آنان را در مسجد رسول خدا (ص) مورد خطاب قرار داد و آنان را
از غضب الهي و نزول عذاب بر حذر داشت. اما آنان اعمال خويش را ادامه دادند .
قرآن کریم