آمار بازدید سایت
اطلاعات سايت
كاربران سایت
روایت زیر که
بنابر قولی شأنِ نزولِ آیه ی «و یؤثرون علی انفسهم و لوکان بهم خصاصه»(سوره ی حشر، آیه 8) می
باشد، جلوه ای از ایثار و دیگرگراییِ حضرت زهرا(س) در زمینه ی پذیرایی وگرامیداشتِ
مهمان است:
مردی خدمت نبی
اکرم(ص) رسید و اظهارِ گرسنگی نمود. پیامبر(ص) او را به خانه ی همسران خود راهنمایی
کرد تا از او پذیرایی کند. آنها گفتند: در خانه، جز آب چیز دیگری نداریم. رسول
خدا(ص) رو به اصحابِ خود کرد و فرمود: چه کسی این مهمان را به خانه ی خود می
پذیرد؟ علی(ع) فرمود: من او را به خانه می برم. هر دو به اتفاق روانه ی منزل آن
حضرت شدند. امیرالمؤمنین(ع) آمدنِ میهمان را به همسرش، فاطمه زهرا(س) اطلاع داد و
از وضعِ غذای خانه جویا شد. حضرت فاطمه(س) جواب داد: قدری خوراک به اندازه ی بچه
ها موجود است، ولی مهمان را بر خود مقدم می داریم. حضرت علی(ع) فرمود: شما بچه ها
را خواب کن. من نیز چراغ خانه را خاموش می کنم.
گویا علی(ع)
می خواهد مهمان به واسطه ی تاریکیِ شب، متوجه کمی غذا نشود و با خیال راحت غذا
بخورد. امیرالمؤمنین(ع) بر سرِ سفره نشست، اما از آن غذا نخورد و مهمان نیز بر اثر
تاریکی متوجه غذا نخوردن آن حضرت نشد. به هر صورت، آن شب سپری شد و مهمان از خوراک
خانه ی علی(ع) بهره مند شد. لیکن اهل خانه با گرسنگی شب را صبح کردند. آن هنگام
آیه ی اشاره شده در ابتدا نازل شد. (تفسیر نمونه، ج23، ص519، مجمع البیان، ج9)
قرآن کریم