مردی همسرش را به نزد حضرت فاطمه(س) فرستاد تا از ایشان سؤال کند که آیا او از پیروان و شیعیانِ آن حضرت محسوب   می شود یا نه؟ حضرت زهرا(س) فرمودند: به شوهرت بگو اگر به آنچه خواسته و هدفِ ماست عمل می کنی و از آنچه ما نهی می کنیم بیزاری می جویی، بدان که از شیعیانِ ما خواهی بود؛ در غیر این صورت نه. زن جواب را به اطلاعِ شوهرِ خود رساند. مرد از این پیام بسیار ناراحت شد و متوجه گردید که مسؤولیت شیعه بسیار حساس و سنگین است. با خود گفت: وای بر من! در امان ماندن از گناه بسیار مشکل است، پس من اهل جهنم هستم و همیشه در آن خواهم ماند. آن زن جریان اندوهِ شوهر خود را برای  فاطمه ی زهرا(س) تعریف کرد. آن حضرت فرمود: به او بگو آن طور که تو فکر می کنی نیست، زیرا پیروانِ ما بهترینِ اهل بهشت هستند، ولی هر کس ما و دوستانِ ما را دوست داشته و با دشمنان ما دشمن باشد و قلب و زبانش نیز با ما همراه باشد، ولی امرِ ما را اطاعت نکند و از آنچه نهی نموده ایم پرهیز نکند جزوِ رهروان ما محسوب نمی شود. با این وجود، شیعیانِ ما در بهشتند، لیکن پس از آنکه گناهان و آلودگیهای آنان به واسطه ی زحمت و رنج فراوان در دنیا یا در قیامت پاک شود. پس به وسیله ی محبتی که به ما دارند، در بهشت به حضور ما می رسند . (فاطمه بهجه قلب المصطفی، ص298، به نقل از دلایل الامامه، ص1)